Sunday, July 10, 2011

永不消失的彩虹 -- The Rainbow That Never Disappears

ช่วงนี้มีแต่เพลงชื่อยาวๆ ทั้งนั้นเลยแฮะ คิดว่าเคยแปลเพลงนี้แล้วนะ แต่ทำไมหาไม่เจอหว่า.. แปลอีกรอบก็ได้ฟระ -"-

เพิ่งรู้จากใน YouTube ว่าเป็นเพลงประกอบละครของไต้หวัน นางเอกในเรื่องตาบอด แต่สามารถมองเห็นสายรุ้งได้ เพราะพระเอกเป็นคนอธิบายให้ฟังว่าสายรุ้งหน้าตาเป็นยังไง พระเอกทำให้นางเอกเหมือนได้มองเห็นโลกอีกครั้ง.. พอรู้แบบนี้ เพลงนี้ก็ดูดีมีความหมายขึ้นมาอีกเยอะเลย

ใน MV นางเอกพูดอะไรบางอย่างก่อนเข้าเพลง เราพอเข้าใจ แต่ฟังได้ไม่ออกทุกคำ เหะๆ ก็เลยหอบเอา MV นี้ไปให้อาจารย์ช่วยฟัง ก็ได้ความมาแบบนี้

"我仿佛可已看见
你为我画这道彩虹的画面
它会永远烙印在我的心里
永远都会像现在一样"

"ดั่งกับว่าฉันสามารถมองเห็น
ภาพสายรุ้งเส้นนี้ที่เธอวาดเพื่อฉัน
มันจะประทับตราอยู่ในใจของฉันตลอดกาล
ไม่ว่าเมื่อไรก็จะเหมือนปัจจุบันแบบนี้"






永不消失的彩虹


我看见你的瞳孔 看见的那片天空
wǒ kàn jiàn nǐ de tóng kǒng kàn jiàn de nà piàn tiān kōng
ฉันมองเห็นตาดำของเธอ มองเห็นท้องฟ้าผืนนั้น

你指尖尽头 架构属于我的梦
nǐ zhǐ jiān jìn tóu jià gòu shǔ yú​ wǒ de mèng
ปลายนิ้วของเธอ ก่อร่างสร้างฝันที่เป็นของฉันขึ้นมา

那是清澈的星河 那是橘色的云朵
nà shì qīng chè de xīng hé nà shì jú sè de yún duǒ
นั่นคือแกแลคซี่ที่ใสกระจ่าง นั่นคือก้อนเมฆสีส้ม

遥远的天国 建筑这一道彩虹
yáo yuǎn de tiān guó jiàn zhù zhè yī dào cǎi hóng
สรวงสวรรค์ที่ห่างไกล สร้างสายรุ้งเส้นนี้ขึ้นมา


(*)
你把我眼底的寂寞 彩绘成缤纷的宇宙
nǐ bǎ wǒ yǎn dǐ de jì mò cǎi huì chéng bīn fēn de yǔ zhòu
เธอจับเอาความเดียวดายในดวงตา แต่งแต้มสีเป็นจักรวาลที่สดใส

跟在你身后 带我静静遨游
gēn zài nǐ shēn hòu dài wǒ jìng jìng áo yóu
พาฉันที่ตามอยู่หลังเธอ ท่องเที่ยวไปอย่างเงียบๆ


请不要放开我的双手 不要缺席我的以后
qǐng bù yào fàng kāi wǒ de shuāng shǒu bù yào quē xí wǒ de yǐ hòu
ได้โปรดอย่าปล่อยมือทั้งสองของฉัน โปรดอย่าละทิ้งฉันไปหลังจากนี้

请留给我慢慢消失的那一道彩虹
qǐng liú gěi wǒ màn màn xiāo shī de nà yī dào cǎi hóng
ได้โปรดหลงเหลือสายรุ้งที่จางหายไปอย่างช้าๆ เส้นนั้นให้กับฉัน

已经习惯你的双手 牵着我的那种温柔
yǐ jīng xí guàn nǐ de shuāng shǒu qiān zhe wǒ de nà zhǒng wēn róu
เคยชินไปแล้วกับความอบอุ่นแบบนั้น ที่มือทั้งสองของเธอกุมมือฉัน

只有你懂 我会流泪是因为最深处的感动
zhǐ yǒu nǐ dǒng wǒ huì liú lèi shì yīn wèi zuì shēn chù de gǎn dòng
มีแค่เธอที่เข้าใจ ที่ฉันร้องไห้เป็นเพราะความประทับใจอย่างสุดซึ้ง




我以为天是黑的 你忽然放了烟火
wǒ yǐ wéi tiān shì hēi de nǐ hū rán fàng le yān huǒ
ฉันคิดว่าท้องฟ้าเป็นสีดำ ทันใดนั้นเธอก็จุดดอกไม้ไฟขึ้นมา

我才发现我生命可以很闪烁
wǒ cái fā xiàn wǒ shēng mìng kě yǐ hěn shǎn shuò
ฉันเพิ่งพบว่า ชีวิตฉันก็เป็นประกายได้


(*)


请不要关掉我的镜头 不要熄灭我的以后
qǐng bù yào guān diào wǒ de jìng tóu bù yào xī miè wǒ de yǐ hòu
ได้โปรดอย่าปิดเลนส์รับภาพของฉัน โปรดอย่าดับไฟในอนาคตของฉัน

还给黑夜 永不消失的那一道彩虹
huán gěi hēi yè yǒng bù xiāo shī de nà yī dào cǎi hóng
มอบค่ำคืนมืดมิดคืนมา สายรุ้งที่ไม่มีวันจางหายไปเส้นนั้น

已经习惯我的双手 你能感受我的颤抖
yǐ jīng xí guàn wǒ de shuāng shǒu nǐ néng gǎn shòu wǒ de chàn dǒu
เคยชินไปแล้วกับมือทั้งสองของฉัน เธอสามารถรู้สึกได้ถึงการสั่นของฉัน

只有你懂 我会流泪是因为最深处的感动
zhǐ yǒu nǐ dǒng wǒ huì liú lèi shì yīn wèi zuì shēn chù de gǎn dòng
มีแค่เธอที่เข้าใจ ที่ฉันร้องไห้เป็นเพราะความประทับใจอย่างสุดซึ้ง




.

No comments:

Post a Comment