ช่วงนี้ชอบเพลงของหลิวลี่หยางมากเป็นพิเศษ เมื่อวานเอาไปให้อาจารย์ฟัง อาจารย์ชอบเพลงนี้ที่สุด เพราะความหมายดี เตือนใจให้คนเราอย่ามัวแต่เสียใจ เหมือนที่ใครบางคนเคยเล่นมุกไว้ "ชีวิตต้องเดินไปข้างหน้า" อิอิ
眼泪笑了
比想象中更痛 你真的没回头
我命令眼泪不许失控
เทียบกับที่จินตนาการไว้ เจ็บปวดยิ่งกว่านัก เธอไม่หันกลับมาจริงๆ
ฉันออกคำสั่งไปยังน้ำตา ห้ามสูญเสียการควบคุมเด็ดขาด
回忆不跟你走 都挤在我心中
我就有责任让它值得被珍重
ความทรงจำไม่ได้เดินไปกับเธอ กระจุกตัวอยู่ในใจฉัน
ฉันก็มีหน้าที่ทำให้มันมีค่าพอที่จะถูกทะนุถนอม
(*) 谢谢你曾让我难过
谢谢我没有想太多
当爱情左盼右顾的时候
ขอบคุณเธอที่เคยทำให้ฉันเสียใจ
ขอบคุณฉันที่ไม่คิดมากเกินไป
ในเวลาที่ความรักยังเต็มไปด้วยห่วงใย
(*) 我眼泪都笑了 谁还想哭呢
再勇敢地站着 找回光和热
面对你的时候 我不会舍不得
因为你已是过客 因为路有些曲折 是美的
น้ำตาของฉันยิ้มแล้ว ใครยังจะอยากร้องไห้กัน
ยืนหยัดอย่างกล้าหาญอีกครั้ง ตามหาแสงสว่างและความอบอุ่นกลับมา
เวลาที่ต้องเผชิญหน้ากับเธอ ฉันจะไม่อาลัยอาวรณ์
เพราะเธอเป็นเพียงคนเดินทางผ่านมา เพราะหนทางที่คดโค้งบ้าง นั้นสวยงาม
心碎成了沙漠 就快开凿绿洲
我没有时间不知所措
หัวใจแตกสลายกลายเป็นทะเลทราย ก็รีบขุดโอเอซิสซะ
ฉันไม่มีเวลามาสับสนจนไม่รู้จะจัดการอย่างไร
你温柔的双手 本就不属于我
又何必在乎它以后属于谁呢
ความอบอุ่นจากมือทั้งสองของเธอ ก็ไม่ใช่ของฉันแต่แรกแล้ว
แล้วทำไมต้องใส่ใจว่าต่อไปมันจะไปเป็นของใคร
(*)
你眼泪都笑了 谁还会哭呢
来不及完美的 就唱首骊歌
น้ำตาของเธอยิ้มแล้ว ใครจะยังร้องไห้ได้อีก
เมื่อสายไปสำหรับความสมบูรณ์แบบ ก็แค่ร้องเพลงอำลาสักเพลง
想起你的时候 我不是卑微的
反而我没有遗憾 因为我已爱过你 深深的
ตอนที่นึกถึงเธอขึ้นมา ฉันก็ไม่ได้ต่ำต้อยและด้อยค่า
ตรงกันข้าม ฉันไม่ได้รู้สึกเสียดาย เพราะฉันเคยได้รักเธอ อย่างลึกซึ้ง
No comments:
Post a Comment