Saturday, January 22, 2011

再见有期 -- การอำลาย่อมมีวันสิ้นสุด

ถึงคนที่เหลืออยู่... จากคนที่จากไป





再见有期

微微细雨湿透我的心
这段距离让我走下去
记得 好好保重自己
ละอองฝนปรอยๆ เปียกชื้นทะลุเข้าไปในใจฉัน
ให้ฉันเดินต่อไป ในทางเดินช่วงนี้
จำไว้นะ ต้องดูแลตัวเองให้ดีๆ

握着的手有千言万语
你可知道我暖暖掌心
透着离别的愁绪相逢的秘密
มือที่กุมกันอยู่ มีถ้อยคำเป็นหมื่นเป็นพัน
เธอคงจะรู้ถึงความอบอุ่นของฝ่ามือฉัน
ทะลุผ่านความเศร้าของการจากกัน
มีความลับที่จะพบกันอีกครั้ง

当那首感动我们的歌又响起
当你的窗前又飘落了细雨
当风儿吹也吹不散雨季的愁云
当几颗流星又划过天际
ตอนที่เพลงที่พวกเราประทับใจเพลงนั้นดังขึ้นมาอีกครั้ง
ตอนที่ภายนอกหน้าต่างของเธอมีฝนตกปรอยๆ อีกครั้ง
ตอนที่สายลมก็ยังไม่สามารถพัดเอาเมฆครึ้มในฤดูฝนไป
ตอนดาวตกพาดผ่านขอบฟ้าอีกครั้ง

把一片落叶藏在你的日记里
把摇曳风铃当着我的叮咛
把你的心愿交给满天的星星
答应我一定 亲爱别为我哭泣
ให้หยิบใบไม้ที่ร่วงใบหนึ่ง เก็บไว้ในไดอารี่ของเธอ
ให้ถือว่าเสียงโมบายยามแกว่งไกว เป็นเหมือนเสียงกระซิบที่ห่วงใยของฉัน
ให้เอาความหวังของเธอ ส่งผ่านดวงดาวที่อยู่เต็มท้องฟ้า
รับปากกับฉันนะว่าจะต้อง.. ที่รักอย่าได้ร้องไห้เพราะฉัน

路要继续雨还下不停
挥挥手吧就送到这里
让我看着你离去再见会有期
ทางยังคงต้องไปต่อไป ฝนก็ยังตกไม่หยุด
โบกมืออำลาเถอะ ส่งแค่นี้ก็พอ
ให้ฉันได้มองเธอเดินจากไป การอำลาต้องมีวันสิ้นสุด

当那首感动我们的歌又响起
当你的窗前又飘落了细雨
当风儿吹也吹不散雨季的愁云
悲伤的时候请牢牢记起
ตอนที่เพลงที่พวกเราประทับใจเพลงนั้นดังขึ้นมาอีกครั้ง
ตอนที่ภายนอกหน้าต่างของเธอมีฝนตกปรอยๆ อีกครั้ง
ตอนที่สายลมก็ยังไม่สามารถพัดเอาเมฆครึ้มในฤดูฝนไป
เวลาที่เศร้าใจ ขอให้นึกถึงความทรงจำในอดีตให้ขึ้นใจ

当那首感动我们的歌又响起
当我的窗前又飘落了细雨
把我的心愿交给满天的星星
答应我一定 亲爱别为我哭泣
ตอนที่เพลงที่พวกเราประทับใจเพลงนั้นดังขึ้นมาอีกครั้ง
ตอนที่ภายนอกหน้าต่างของฉันมีฝนตกปรอยๆ อีกครั้ง
รับปากกับฉันนะว่าจะต้อง.. ที่รักอย่าได้ร้องไห้เพราะฉัน

No comments:

Post a Comment