Saturday, April 10, 2010

不想长大 -- ไม่อยากโตเป็นผู้ใหญ่

ส่วนหนึ่งของเพลงโปรด ไม่ใช่เพลงของพี่หวัง แต่ฟังแล้วชอบจัง


有一个问题一直缠绕我童年
那就是为什么人们都要长大
还记得那时候我问我爸爸
可爸爸每次总是笑我是个傻瓜

มีอยู่หนึ่งคำถามที่คอยตามรบกวนใจฉันเมื่อครั้งเป็นเด็ก
นั่นก็คือทำไมคนเราถึงต้องเติบโตเป็นผู้ใหญ่
ยังจำได้ว่าในเวลานั้นฉันถามพ่อของฉัน
แต่ทุกครั้งพ่อก็จะยิ้มเอ็นดูว่าฉันเป็นเด็กโง่



爸爸每天早上很早就出门
到了太阳睡了才见他回来
他总说这一辈子为的事情太多
可为了哥哥和我再苦再累也值得

ทุกๆ เช้าพ่อจะออกจากบ้านตั้งแต่ยังเช้ามาก
จนกระทั่งพระอาทิตย์เข้านอนแล้วนั่นแหละถึงเห็นท่านกลับมา
ท่านมักจะพูดว่าชาตินี้มีเรื่องต้องทำเยอะแยะมากมาย
แต่เพื่อพี่ชายและฉันแล้ว ถึงลำบากกว่านี้ ถึงเหนื่อยกว่านี้ ก็ยังคุ้มค่า



关于理想问题我们谈了太多
可面对现实我们还有谁记得
解决了温饱问题剩下是什么
难道是所谓的房子车子和面子

คำถามที่เกี่ยวกับเรื่องในอุดมคติ พวกเราพูดกันมามากเกินไปแล้ว
แต่พอเผชิญหน้ากับความเป็นจริง พวกเรายังมีใครจำได้บ้าง
แก้ไขปัญหาเรื่องปากและท้องแล้ว ยังเหลือปัญหาอะไรอีก
หรือว่าจะเป็นไอ้ที่เรียกว่า บ้าน รถ และหน้าตาศักดิ์ศรี



有一些东西生不带来死不带去
有一些在你心里永远抹不去
我不知道我未来究竟会怎样
我只想爸爸妈妈永远在我身旁

มีของบางอย่างที่ตอนเกิดไม่ได้นำมา ตอนตายก็นำไปไม่ได้
มีบางอย่างในใจคุณที่ตลอดกาลก็ไม่ลบเลือนไป
ฉันไม่รู้ว่าสุดท้ายแล้วอนาคตฉันจะเป็นอย่างไร
ฉันแค่อยากให้มีพ่อและแม่อยู่ข้างกายฉันตลอดไป

No comments:

Post a Comment